هر سیستمی در سیستمهای اطلاعاتی رایانه محور مانند یک ارگانیسم زنده میباشد: آن متولد میشود، رشد میکند، به بلوغ میرسد، عمل میکند و نهایت میمیرد. این فرایند تحول چرخه حیات سیستم[۱] ( SLC ) نامیده میشود و شامل مراحل ذیل می باشد: برنامه ریزی، تحلیل، طراحی، اجرا. دوره حیات یک سیستم مستلزم گذر از مراحل استانداردی است که هر یک به فعالیتهای مدیریتی نیاز دارد. سیستم ممکن است به دلایل فنی یا سایر اشتباهات یا عدم مطابقت با تغییر محیط کمتر مفید و موثر واقع شود. همچنین احتمال دارد زمانی که برای سیستم جدید برنامهریزی میشود، نقایص زیاد تر گردد. مرحله نهایی دوره حیات یک سیستم، جایگزینی آن است. طول حیات هر یک از این مراحل در سیستمها، متفاوت میباشد(رولی، ۱۳۸۰، ص ۱۹۸ – ۱۹۹). البته قابل ذکر است چون که امروزه اکثر سیستمها بهصورت رایانهای طرح ریزی میشوند و رشد رایانه و فن آوریها و اطلاعات و ارتباطات زیاد است، دوره حیات سیستمهای رایانه ای نسبتاً کوتاه میباشد. اصل اساسی تجزیه و تحلیل یک سیستم و طراحی، عبارت است از تشخیص نیاز یک سیستم به تجدید نظر و یا جانشینی آن و اصل دوم سلسله مراتب و اولویت و آمادگی جانشینسازی سیستم قبلی است. برای نشان دادن چرخه حیات یک سیستم از منحنیها استفاده میکنند و به آن منحنی عمومی حیات یک سیستم میگویند این مدل دارای چهار جزء و مرحله متفاوت است که در کارآیی هر سیستمی تاثیر بسزایی دارد: بسط و گسترش، رشد، اشباع، استهلاک (مومنی، ۱۳۷۲، ص ۳۱۳).
سیستمهای اطلاعاتی مدیران را قادر میسازد تا با سازمان، محیط و یکدیگر ارتباط بیشتر و بهتری برقرار نمایند. فایدههایی که این سیستمها برای فرایند مدیریت دارند، به شرح زیر میباشد:
۱ – System Life Cycle
۲-۴-۲-۱٫ توسعه و کاربرد استفاده از سیستمهای اطلاعاتی در صنایع کوچک و متوسط استان مرکزی.
۲-۴-۲-۲٫ بیان مزایای استفاده از سیستمهای اطلاعاتی در صنایع کوچک و متوسط استان مرکزی.
۲-۴-۲-۳٫ مشخص کردن قابلیتهای سازمانی شده در سطح سازمان ودر نتیجه کسب مزیت رقابتی نسبت به رقبا در کسب و کارهای کوچک و متوسط.
۲-۴-۲-۴٫ شناسایی مکانیزمهای قابلیتهای سازمانی در شرکتهای مورد بررسی.