مدل کندی
کندی، بر اساس دو عامل ریسک پذیری و سرعت بازخورد، فرهنگ سازمان ها را به چهار دسته تقسیم می کند.
۱) فرهنگ سازمانی سخت کوش
قانون حاکم بر این فرهنگ بازخورد سریع و عملی است. کارکنان و کارگران برای به دست آوردن موفقیت به انجام سطح بالای از فعالیت کم خطر ترغیب می شوند. این فرهنگ در رستوران ها دیده می شود.
۲) فرهنگ سازمانی دوستانه
سازمان هایی که دارای این نوع فرهنگ سازمانی هستند، ممکن است سال ها بگذرد بدون اینکه که کارکنان بفهمد چه تصمیمی گرفته شده است، صمیمیت و دوستی بر روابط کارکنان حاکم است و ارتباط روشن و سریع است و دارای محیطی با ریسک بالا و بازخورد آهسته است مثل شرکت نفت.
۳) فرهنگ سازمانی ریسک پذیر
این فرهنگ به وسیله فردگرایان شهرت یافته است. سازمان هایی که دارای این نوع فرهنگ هستند، از خطرهای بزرگ استقبال می کنند و بازخورد سریعی را در مورد درست یا غلط بودن عملکردشان دریافت می کنند. این نوع فرهنگ بیشتر بر فروشگاه ها و شرکت های ساختمانی حاکم است.
۴) فرهنگ سازمانی فرآیندی
در این فرهنگ، بازخورد کمی وجود دارد یا اصلاً وجود ندارد. کارکنان برای انجام وظایف به طور دقیق و مطلوب تأثیر دارند و اندازه گیری بازده در این سازمان کاری دشوار می باشد (مطلبی اصل، ۱۳۸۴).
۲-۹-۶- مدل کوئین و مک گارس
در یکی از تعاریف، فرهنگ سازمانی عبارت است از “الگوهای عمومی رفتارها، باورها و تلقی های مشترک و جمعی و ارزش هایی که اکثر اعضای سازمان در آن سهیم هستند”. فرهنگ سازمانی را می توان در رفتار، زبان، اندیشه ها و اهداف سازمان مشاهده کرد و در روش ها و قوانین و رویه های سازمان تبلور آن را احساس و ویژگی های درونی آن را می توان از طریق فرهنگ های آن بازشناخت و خصوصیات و ویژگی های درونی آنها را به وضوح دریافت. کوئین چهار نوع فرهنگ را در سازمان ها نام برده و برای هر کدام ویژگی هایی را برشمرد. این و یژگی ها شامل:
۱) فرهنگ عقلایی
در این نوع فرهنگ ها هدف، تحقق اهداف سازمانی است و بازده و عملکرد بالا، مشخصه اصلی این فرهنگ است که مرجع اختیار آن در دست رئیس سازمان است. نحوه تصمیم گیری به صورت عقلایی و سبک رهبری هدایتی و هدف مدار است.
۲) فرهنگ ایدئولوژیک (توسعه ای)
در این نوع فرهنگ هدف، تحقق مقاصد گروه و رسالت ها در سازمان مد نظر است اما با رهبری کاریزما. منبع قدرت ارزشی بوده و نوع تصمیم گیری قضاوتی است.
۳) فرهنگ توافقی
هدف این نوع فرهنگ سازمانی، بقای گروه می باشد. نوع مرجع اختیار با عضویت فرد در گروه تعیین می شود. منبع قدرت غیر رسمی، تصمیم گیری مشارکتی و سبک رهبری حمایتی و دوستانه و از مشخصه های این فرهنگ می باشد.
۴) فرهنگ سلسله مراتبی
هدف این نوع فرهنگ، اجرای فرامین و دستورات، جمع اختیار و قوانین و مقررات می باشد. نوع منبع قدرت و دانش سنتی و نوع تصمیم گیری سلسله مراتبی و سبک رهبری از نوع محافظه کارانه است (الوانی، ۱۳۹۰).